![S[et]K[et] - Fansub's](https://2img.net/h/download.sk-fs.com/pic/ad.png){kind=small}
ก่อนอ่านขอเกริ่นหน่อย ผมก็ไม่ใช่พวกชอบอ่านyaoiหรอก (อ่านก็บ้าตายสิห๊ะ-*-)
ซึ่งปัญหาที่อ่านเนื้อหาจากด้านล่างไปนั้นผมก็ไม่เชื่อเท่าไหร่ เพราะมันอยู่ที่การควบคุมจิตใจเราซะมากกว่า
ถ้าคนเราควบคุมจิตใจได้ดีขึ้นมาหน่อย เหตุการณ์ด้านลบหลายๆเรื่องก็คงจะไม่เกิดมากมายอย่างทุกวันนี้^^
ยังคงเป็นหัวข้อประเด็นให้ผู้ใหญ่ได้ถกเถียงถึงความไม่เหมาะสม ของเนื้อหาในการ์ตูนญี่ปุ่นที่แลดูจะกลายเป็นอีกหนึ่ง
เครื่องประดับของวัยรุ่น โดยเฉพาะฉากเพศสัมพันธ์ที่ "โจ่งครึ่ม" ของตัวละครชายหญิง และยิ่งมีมากขึ้นในกลุ่มการ์ตูนเกย์
ญาณาธร เจียรรัตนกุล นิสิตจากสหสาขาวิทยานิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผู้วิจัยการ์ตูนเกย์
ในหัวข้อ "ยาโออิ (YAOI) : วัฒนธรรมและการเมืองเรื่องเพศในการ์ตูนญี่ปุ่น"
บอกว่า ยาโออิ หมายถึงการ์ตูนเกย์ชายรักชายที่ผู้ผลิตเป็นผู้หญิงและมีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้หญิง
จากการสอบถามผู้คร่ำหวอดการ์ตูนพบว่า การ์ตูนเกย์มีหลายเรตเช่นเดียวกับภาพยนตร์โป๊
และก็ยอมรับว่าจะมีฉากการมีเพศสัมพันธ์มากกว่าการ์ตูนทั่วไป บางเรื่องถึงขั้นเห็นอวัยวะเพศ มีท่าทางการถึงจุดสุดยอด แต่ก็ไม่ใช่ว่าการ์ตูนปกติจะไม่มี
ผู้วิจัยคนดังกล่าวยังบอกอีกว่า ปัญหาข่าวเด็กถูกข่มขืนเด็กด้วยกันเอง คงไม่ได้เป็นเพราะการ์ตูนอย่างเดียว
เพราะทุกวันนี้เด็กเสพสื่อหลายด้านมาก ทั้งหนังสือ นิยาย ทีวี อินเตอร์เน็ต ซึ่งในการ์ตูนก็คงเป็นส่วนน้อยเท่านั้น
"คนอ่านการ์ตูนเท่าที่คุยกัน เขาจะเกิดจินตนาการทางเพศที่เป็นแฟนตาซีเหนือจริงมากกว่า ซึ่งก็ต้องย้อนกลับไปถามว่าที่เขาจะจินตนาการได้
ก็เพราะมีปัจจัยอื่นร่วมด้วย เช่น เคยดูหนังโป๊ และการ์ตูนเกย์ที่ถือว่าเป็นเรตเอ็กซ์จริงๆ เอาเข้าจริงก็หาไม่ง่าย
เพราะยังไม่มีตามร้านทั่วไป แต่ต้องเป็นแหล่งที่กลุ่มคนที่อ่านจะรู้กันปากต่อปาก"
อันตรายที่การ์ตูนอาจเข้าไปเกี่ยวข้องนั้น ผู้วิจัยในฐานะที่เป็นหนึ่งในผู้อ่านหนังสือการ์ตูนประเภทนี้ประมาณ 3 ปี
และเป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มของคนอ่านยาโออิ บอกว่า คือการที่ประเทศไทยไม่มีกฎการควบคุมอย่างชัดเจน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดเรตของการ์ตูนญี่ปุ่นทั้งการ์ตูนปกติและการ์ตูนเกย์
"ทุกคนที่อ่านการ์ตูนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ทำไมผู้ใหญ่ไม่จัดเรตการ์ตูนเหมือนประเทศญี่ปุ่น
ซึ่งที่นั่นเขามีหนังสือการ์ตูนประเภทนี้ตั้งแต่ปี 1974 และก็ยังมีเทศกาลการ์ตูนอีกด้วย ในร้านหนังสือการ์ตูนทุกร้านที่การ์ตูนเนื้อหารุนแรง
จะถูกแยกไว้เป็นมุมเฉพาะ พร้อมกับมีพนักงานตรวจสอบลูกค้าที่จะเข้าไปบริเวณนั้นอย่างเข้มงวด
นอกจากนี้ ระบบเซ็นเซอร์ของญี่ปุ่นสามารถทำได้จริง เมื่อทางรัฐกำหนดขอบเขตไว้เท่าใด ผู้ผลิตก็สามารถอยู่ในขอบเขต
ในขณะที่ประเทศไทย เด็กนักเรียนชั้นประถม มัธยม เดินเข้าไปซื้อได้อย่างสบายๆ ถ้ามีเรื่องที่เป็นข่าวก็กวาดล้างทีหนึ่ง แต่สักพักก็กลับมาใหม่"
อีกมุมมองที่น่าจะทำให้ใครหลายคนที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการ์ตูนโป๊ได้นำไปเป็นปัจจัยแนวทางในการแกัไขอย่างยั่งยืน
ที่มาจากหนังสือพิมพ์ มติชน (ฉบับไหนไม่รู้ ผมไม่ได้อ่าน)-*-
เครดิต http://old.dek-d.com/board/view.php?id=667960
ซึ่งปัญหาที่อ่านเนื้อหาจากด้านล่างไปนั้นผมก็ไม่เชื่อเท่าไหร่ เพราะมันอยู่ที่การควบคุมจิตใจเราซะมากกว่า
ถ้าคนเราควบคุมจิตใจได้ดีขึ้นมาหน่อย เหตุการณ์ด้านลบหลายๆเรื่องก็คงจะไม่เกิดมากมายอย่างทุกวันนี้^^
ยังคงเป็นหัวข้อประเด็นให้ผู้ใหญ่ได้ถกเถียงถึงความไม่เหมาะสม ของเนื้อหาในการ์ตูนญี่ปุ่นที่แลดูจะกลายเป็นอีกหนึ่ง
เครื่องประดับของวัยรุ่น โดยเฉพาะฉากเพศสัมพันธ์ที่ "โจ่งครึ่ม" ของตัวละครชายหญิง และยิ่งมีมากขึ้นในกลุ่มการ์ตูนเกย์
ญาณาธร เจียรรัตนกุล นิสิตจากสหสาขาวิทยานิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ผู้วิจัยการ์ตูนเกย์
ในหัวข้อ "ยาโออิ (YAOI) : วัฒนธรรมและการเมืองเรื่องเพศในการ์ตูนญี่ปุ่น"
บอกว่า ยาโออิ หมายถึงการ์ตูนเกย์ชายรักชายที่ผู้ผลิตเป็นผู้หญิงและมีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้หญิง
จากการสอบถามผู้คร่ำหวอดการ์ตูนพบว่า การ์ตูนเกย์มีหลายเรตเช่นเดียวกับภาพยนตร์โป๊
และก็ยอมรับว่าจะมีฉากการมีเพศสัมพันธ์มากกว่าการ์ตูนทั่วไป บางเรื่องถึงขั้นเห็นอวัยวะเพศ มีท่าทางการถึงจุดสุดยอด แต่ก็ไม่ใช่ว่าการ์ตูนปกติจะไม่มี
ผู้วิจัยคนดังกล่าวยังบอกอีกว่า ปัญหาข่าวเด็กถูกข่มขืนเด็กด้วยกันเอง คงไม่ได้เป็นเพราะการ์ตูนอย่างเดียว
เพราะทุกวันนี้เด็กเสพสื่อหลายด้านมาก ทั้งหนังสือ นิยาย ทีวี อินเตอร์เน็ต ซึ่งในการ์ตูนก็คงเป็นส่วนน้อยเท่านั้น
"คนอ่านการ์ตูนเท่าที่คุยกัน เขาจะเกิดจินตนาการทางเพศที่เป็นแฟนตาซีเหนือจริงมากกว่า ซึ่งก็ต้องย้อนกลับไปถามว่าที่เขาจะจินตนาการได้
ก็เพราะมีปัจจัยอื่นร่วมด้วย เช่น เคยดูหนังโป๊ และการ์ตูนเกย์ที่ถือว่าเป็นเรตเอ็กซ์จริงๆ เอาเข้าจริงก็หาไม่ง่าย
เพราะยังไม่มีตามร้านทั่วไป แต่ต้องเป็นแหล่งที่กลุ่มคนที่อ่านจะรู้กันปากต่อปาก"
อันตรายที่การ์ตูนอาจเข้าไปเกี่ยวข้องนั้น ผู้วิจัยในฐานะที่เป็นหนึ่งในผู้อ่านหนังสือการ์ตูนประเภทนี้ประมาณ 3 ปี
และเป็นหนึ่งในสมาชิกกลุ่มของคนอ่านยาโออิ บอกว่า คือการที่ประเทศไทยไม่มีกฎการควบคุมอย่างชัดเจน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดเรตของการ์ตูนญี่ปุ่นทั้งการ์ตูนปกติและการ์ตูนเกย์
"ทุกคนที่อ่านการ์ตูนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า ทำไมผู้ใหญ่ไม่จัดเรตการ์ตูนเหมือนประเทศญี่ปุ่น
ซึ่งที่นั่นเขามีหนังสือการ์ตูนประเภทนี้ตั้งแต่ปี 1974 และก็ยังมีเทศกาลการ์ตูนอีกด้วย ในร้านหนังสือการ์ตูนทุกร้านที่การ์ตูนเนื้อหารุนแรง
จะถูกแยกไว้เป็นมุมเฉพาะ พร้อมกับมีพนักงานตรวจสอบลูกค้าที่จะเข้าไปบริเวณนั้นอย่างเข้มงวด
นอกจากนี้ ระบบเซ็นเซอร์ของญี่ปุ่นสามารถทำได้จริง เมื่อทางรัฐกำหนดขอบเขตไว้เท่าใด ผู้ผลิตก็สามารถอยู่ในขอบเขต
ในขณะที่ประเทศไทย เด็กนักเรียนชั้นประถม มัธยม เดินเข้าไปซื้อได้อย่างสบายๆ ถ้ามีเรื่องที่เป็นข่าวก็กวาดล้างทีหนึ่ง แต่สักพักก็กลับมาใหม่"
อีกมุมมองที่น่าจะทำให้ใครหลายคนที่เกี่ยวข้องกับปัญหาการ์ตูนโป๊ได้นำไปเป็นปัจจัยแนวทางในการแกัไขอย่างยั่งยืน
ที่มาจากหนังสือพิมพ์ มติชน (ฉบับไหนไม่รู้ ผมไม่ได้อ่าน)-*-
เครดิต http://old.dek-d.com/board/view.php?id=667960
» ฮือฮา!! หญิงปริศนา ย้อนเวลา เดินคุยโทรศัพท์มือถือ
» คุณว่า One piece จะจบเเบบไหน
» ประวัติของนายอาเบะ และตำนานยาราไนก้า
» 10 อันดับหนังสือการ์ตูนที่ขายดีที่สุด 2010 (ไตรมาสแรกของปี)
» ประวัติคาวมเป็นมาของผีญี่ปุ่น คุณชอบตัวไหนกันน้า?
» นี้สินะ วิวัฒนาการของการแอบดู -0-
» หนทางใหม่ในการติดต่อกับ anime-activate : Skype
» หนทางใหม่ในการติดต่อกับ anime-activate